STOLEN KISSES (1968) Watch Online Free
Stolen Kisses (1968) Watch Online
The third in a series of films featuring François Truffaut’s alter-ego, Antoine Doinel, the story resumes with Antoine being discharged from military service. His sweetheart Christine’s father lands Antoine a job as a security guard, which he promptly loses. Stumbling into a position assisting a private detective, Antoine falls for his employers’ seductive wife, Fabienne, and finds that he must choose between the older woman and Christine.
Konformist ve yetişkinlerin dünyasına adapte olamayan Doinel’in en büyük sınavı gerçeklikle, buna şüphe yok. Bu gerçeklik çocukluk döneminde temelden sarsılmış, dikiş tutturamayan bir gence evrilmesine zemin hazırlamış durumda. Kadından kadına, mekandan mekana savrulup duruşu, sonunda hep aynı yere dönecekse de, en nihayetinde bir anne ve bir yuva arayışı olarak görülebilir. Bu her ne kadar üstünkörü ve zorlama bir psikanalitik tutumsa da gerçeklik payı gözardı edilemez; burada Truffaut’nun gölgesi birkez daha perdenin ardında beliriyor.
Modernite demişken, Doinel’in ordudan müsaade isteyip kendini sivil yaşamın kollarına atışından, tuttuğu iş kollarına -örneğin yine Amerikan sinemasına göz kırparak Fransa’da hiç olmayacak şekilde bir dedektiflik işinden, Catherine’le kurduğu ilişkiden pnömatik posta sistemine varana kadar Truffaut yine her yerde onun dünyasının kapılarını açıyor bize.
Gerçeklik ya da idealleştirilmiş dünya kavramı Doinel’de pek gelişmiş değil, aslında o bütün yaşamıyla genelgeçer bir karakter, bir anti kahraman değil. İdealle kurulmuş bu sorunlu ilişki, hatırlayanların bileceği gibi Doinel’in saf aşık/meczupla karşılaşmasıyla iyice ayyuka çıkar. Bu şok, Doinel’in rastladığı en makul kişinin aşkın peşine düşmüş bir kaçık olmasından kaynaklanıyor, bu geçişi, aşka ya da bir yere ait olmak duygusunu serinin bir sonraki filmi olan Domicile Conjugal’da (1970) iyice belirgin kılıyor Truffaut. Öte yandan Doinel’in karşı cinsle kurduğu ilişki, içinde onların efsunlu birer yaratık olup olmadıklarıyla ilgili bir soruyu da barındırıyor. Bu ebedi ergenin romantizmi tam da olması gerektiği gibi edebi.
Truffaut’ya göre Baisers Volés, kederi ve komediyi aynı anda barındıran ve bu dengeyi en iyi sağladığı film. Fabienne’nin Vadideki Zambak’ı bir aşk romanından çok acıklı bir hikaye olarak görmesi filmin, hatta serinin kilit noktası olarak görülebilir. Benim açımdan tüm bir seri Doinel’in bazı şeyleri öğrenmesine tanıklık etmekle beraber genel bir yalpalamanın hikayesidir ve bu açıdan hüzünlüdür; bir anafor gibi eksik kalmış o aileye doğru çekilir, dahası bir anne arayışıdır. Tüm o mizahının yanında geride hissedilen hüzün tam da budur. Bu retrospektifli serinin her yeni filminde 400 Coups’un o yalnız çocuğunu düşünür, her yaşın Antoine Doinel’ini uslarız. Ve Antoine Doinel her defasında Truffaut’nun bizzat kendisi olup çıkar.
